Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Μελαγχόλησαν...

Μελαγχόλησαν τα δέντρα,
όταν έμαθαν πως είσαι η αναπνοή μου..
Μελαγχόλησε το φεγγάρι,
όταν έμαθε πως είσαι το αστέρι μου...
Μελαγχόλησε ο ήλιος,
όταν έμαθε πως είσαι το φως μου...
Μελαγχόλησε η θάλασσα,
όταν έμαθε πως είσαι ο ωκεανός μου...
Μελαγχόλησαν τα λουλούδια,
όταν έμαθαν πως είσαι το πιο όμορφο άρωμα στη ζωής μου...

Όλα για σένα...

Παραδόθηκα στις σκέψεις της αγάπης σου,
αφήνοντας την πραγματικότητα...
Ταξίδεψα στο βλέμμα του προσώπου σου,
αφήνοντας την εικόνα τις ζωής μου...
Φυλακίστηκα στην ματιά σου,
μην ξεροντας την ποινή μου...
Ξεγελασα την λογική μου,
έχοντας την τρέλα της καρδιάς σου...

Ησυχία παντού...

Ησυχία παντού
Τριγυρο κανείς...
Το μόνο που ακούγεται
είναι ο ήχος που βγάζει ο αέρας,
το κελάηδισμα ενός πουλιού,
το κλάμα ενός παιδιού....
Ενός παιδιού που συνδητοποιησε πως
ΑΓΑΠΗΣΕ.!!!!